Άλλος ένας χρόνος πέρασε (και η Πατρίδα ακόμα περιμένει...)

Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Καναδάς. Ξενιτιά. Σε λίγες ώρες σβήνει το 2012. Το μυαλό και η ψυχή στην Κύπρο. Οι γνωστοί και φίλοι ανταλλάσσουν ευχές στο Facebook. Ο Χριστόφιας συνεχίζει να φταίει τους «άλλους». Ο Αναστασιάδης ακόμα δεν έχει εκλεγεί αλλά το παίζει Πρόεδρος. Ο Καρογιάν δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Η υπογραφή του Μνημονίου αναβάλλεται για μετά τις εκλογές. Ο λαός της Κύπρου προσπαθεί να συνέλθει από τη μέθη των τελευταίων 20 χρόνων. Κάπου σε κάποιο συνοικισμό μια γριούλα ακουμπά στο προσκέφαλο της εκείνη την (κουραστική για μας) μαυρόασπρη  (ξεθωριασμένη πια) φωτογραφία του αγνοουμένου γιου της. Ο Μπαγίς κάνει τον μάγκα στους Ευρωπαίους. Ο Ερντογάν ονειροπολεί ότι θα ηγηθεί των απεγνωσμένων λαών της Μέσης Ανατολής. Κάπου σε κάποιο μπαράκι ένας νέος Έλληνας, μισοζαλισμένος από το ακριβό ουίσκι αντιλαμβάνεται πως άφησε κι αυτό το χρόνο να περάσει «χαλαρά» (όταν κοιμάσαι ο άλλος γράφει ιστορία...που λέει και το τραγούδι). Κάπου αλλού, στην άλλη άκρη του κόσμου,  ένας απόδημος απολαμβάνει την ευημερία κάποιου ξένου κράτους – και γράφει πεντέξι λόγια για να καταπολεμήσει τις τύψεις που δεν τον αφήνουν να ξεχάσει το Νησί. Και η Πατρίδα ακόμα περιμένει. Καλή Χρονιά να έχουμε... 

Θέμα Εμπιστοσύνης οι Προεδρικές Εκλογές 2013 στην Κύπρο

Η οικονομική κρίση ταλαιπωρεί σχεδόν όλα τα κράτη παγκοσμίως. Φυσιολογικά, η κρίση έφτασε και στην Κύπρο  - πτήση Cyprus Airways (με μικρή καθυστέρηση) μέσω Αθηνών. Η Κύπρος όμως (σε αντίθεση με άλλα κράτη) δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την οικονομική κρίση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Κύπρου είναι η επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι λόγοι είναι πολλοί και διαχρονικοί - εξωτερικοί (επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, εξασθένηση του Ελληνικού Έθνους, συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο) αλλά και εσωτερικοί (κομματοκρατία, διαφθορά, ηθική πτώση, έλλειψη πολιτικής παιδείας).

Η δύναμη της Κύπρου δεν είναι (και ουδέποτε ήταν) οι πολιτικοί ηγέτες. Η δύναμη της Κύπρου είναι ο Κυπριακός Λαός (βλέπε ιστορικό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για το φιλοτουρκικό Σχέδιο Ανάν το 2004).

Όταν όμως Κυπριακός Λαός χάνει τον προσανατολισμό του, όταν ο Κυπριακός Λαός χάνει τη σοβαρότητα του, όταν ο Κυπριακός Λαός αδιαφορεί...τότε ολόκληρη η δύναμη αυτή διοχετεύεται στα πολιτικά κόμματα. Τα καταστροφικά αποτελέσματα (άμεσα ή έμμεσα) είναι γνωστά σε όλους - στρατιωτικό πραξικόπημα, Τουρκική εισβολή και κατοχή, ηθική πτώση, κοινωνική διαφθορά...και τώρα οικονομική κρίση.

Για να σωθεί η Κύπρος και να διασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές στο νησί, οι Προεδρικές Εκλογές 2013 θα πρέπει να αποτελέσουν θέμα ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ του Πολίτη προς το Κράτος αλλά και αντίθετα - ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ του Κράτους προς τον Πολίτη.

Κύπρος: 12 μήνες μετά από την τραγωδία στο Μαρί

Ότι και να σας γράψω, όσο καλά και να το γράψω, όπως και να το ερμηνεύσετε, το θέμα είναι ένα: Yπάρχουν μανάδες που δεν θα ξαναφιλήσουν τον γιο τους στο μέτωπο. Υπάρχουν ορφανά παιδιά που δεν θα νιώσουν ξανά την αγκαλιά του πατέρα τους. Και όπως έχετε καταλάβει δεν αναφέρομαι στα αποτελέσματα της Τουρκικής εισβολής του 1974 αλλά στην πρόσφατη τραγωδία στο Μαρί. Μια τραγωδία που συνοψίζει και αντικατοπτρίζει την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Κυπριακό Κράτος (αλλά και ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος): να μην μπορεί να προστατέψει τους πολίτες που το υπηρετούν.

Για μένα η φωτιά από την έκρηξη στο Μαρί δεν έχει σβήσει...θα αναζωπυρωθεί και θα φέρει και άλλες πολλές, μεγαλύτερες εκρήξεις. Το Κράτος (και το Έθνος) καταρρέει (εδώ και δεκαετίες) οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, αλλά και ηθικά. Οι ηγέτες έχουν αποδεχθεί ανάξιοι αλλά και άτομα που δεν έχουν καν το σθένος να αναγνωρίσουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως (πιστεύω) είναι η απάθεια και η ηττοπάθεια του Λαού. Κάποιος φίλος, αληθινός πατριώτης, μου είπε κάποτε σχολιάζοντας τα χάλια μας: «Αποκλείεται να έχουμε εμείς το ίδιο DNA (γενετικό υλικό) με τους Αρχαίους Έλληνες». Μα το DNA δεν είναι αρκετό από μόνο του για να εγγυηθεί την επιβίωση του Ελληνισμού. Χρειάζεται σκληρή και ομαδική δουλειά και πάνω από όλα Εθνική Πολιτική (όχι κομματική) Συνείδηση. Όλα αυτά μας λείπουν αλλά ούτε καν το αναγνωρίζουμε. Ο Τούρκος καραδοκεί αλλά δεν βιάζεται: ξέρει πως ο Έλληνας μπορεί να καταστραφεί και από μόνος του. Εκτός και αν...   

Περί εκλογών

Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα βγήκαν μέσα από μια δημοκρατική διαδικασία. Τολμώ να πω ότι στην κατάσταση που βρίσκεται το Έθνος (όχι μόνο η Ελλάδα - και ας μην επαναπαύονται οι Έλληνες της Κύπρoυ και οι Απόδημοι γιατί στον ίδιο γκρεμό οδεύουμε) μέχρι και οι δημοκρατικές διαδικασίες οδηγούν σε "αδιέξοδα".

Γιατί η εφαρμογή των διαδικασιών αυτών δεν είναι αρκετή (από μόνη της) για να λειτουργήσει σωστά και δημοκρατικά ένα Κράτος, Χρειάζονται ποιοτικές και ουσιαστικές προτάσεις από ανθρώπους ικανούς να ηγηθούν, αφού πρώτα πείσουν την πλειοψηφία του Λαού.

Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι τέτοιοι άνθρωποι είτε δεν υπάρχουν...είτε παρακολουθούν τις εξελίξεις από την τηλεόραση και το διαδίκτυο...

Προς την ηγεσία των κομμάτων του ενδιάμεσου πολιτικού χώρου της Κύπρου

Τους τελευταίους μήνες συζητάτε (υπό την απειλή επανεκλογής Χριστόφια ή εκλογή Αναστασιάδη) «πιθανή» συνεργασία για τις προεδρικές εκλογές του 2013. Όποτε ερωτηθείτε για το ποιος θα μπορούσε να είναι ο κοινός υποψήφιος του ενδιάμεσου χώρου απαντάτε ότι «είναι νωρίς να μπούμε σε ονοματολογία» και τονίζετε ότι προτεραιότητα έχουν οι «προγραμματικές συγκλίσεις».

Όλα αυτά είναι πολιτικά παιχνίδια τα οποία αποτελούν πολυτέλεια του παρελθόντος. Αν δεν συνεννοηθείτε σύντομα και αν δεν επιλέξετε ένα πραγματικό Ηγέτη τότε η Κύπρος θα οδηγηθεί προς οριστική διχοτόμηση («νόμιμη» ή «παράνομη»).

Ας είμαστε ειλικρινής: το 2004 την ώρα που τα πολιτικά κόμματα εξέταζαν «πιθανά» σενάρια, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και ηγήθηκε του λαού αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού Έθνους στο ιστορικό ΌΧΙ κατά του ξεπουλήματος της Κύπρου. Αν θυμάμαι καλά, οι κομματικές «προγραμματικές συγκλίσεις» ήρθαν αργότερα...στο παρά πέντε του δημοψηφίσματος.

Οφείλετε λοιπόν να βρείτε ένα άνθρωπο με ηγετικές ικανότητες, με καθαρές αρχές και σεβασμό προς την Κυπριακή Δημοκρατία ο οποίος θα διαμορφώσει και θα προτείνει στο λαό μια ουσιαστική, δημοκρατική και πατριωτική πολιτική πρόταση για το μέλλον της Κύπρου.