Το 2009 αφήνει πίσω του μια σκλαβωμένη πατρίδα. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κύπρος, βρίσκεται ακόμα υπό Τουρκική κατοχή. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνεχίζοντας την λανθασμένη στρατηγική που καθορίστηκε από τους προκατόχους του, «συνομιλεί» με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Οι συνομιλίες αυτές έχουν ως στόχο μια «λύση» του Κυπριακού Προβλήματος στη βάση μιας διφορούμενης «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Όπως όλοι γνωρίζουν, η οποιαδήποτε «λύση» θα είναι χειρότερη από το «Σχέδιο Ανάν» το οποίο απορρίφθηκε δημοκρατικά από την πλειοψηφία του Κυπριακού λαού (βλέπε δημοψήφισμα 2004). Επομένως, οι «συνομιλίες» αυτές είτε θα οδηγήσουν σε ένα Σχέδιο Λύσης που θα απορριφθεί από τον λαό (για άλλη μια φορά), είτε θα καταρρεύσουν (για άλλη μια φορά).
Στο σημείο αυτό ο καθένας από εμάς πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του: Στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε; Η σημερινή στρατηγική για επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος καθορίστηκε πριν 35 χρόνια, με βάση τα τότε δεδομένα της Τουρκικής εισβολής και στρατιωτικής απειλής. Η συγκεκριμένη στρατηγική απέτυχε παταγωδώς και θεωρείται πλέον αναχρονιστική.
Σήμερα αρμενίζουμε σε διαφορετικό γιαλό. Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Τουρκία επιθυμεί να ενταχθεί στην οικογένεια της Ευρώπης. Ο Κυπριακός Λαός δεν είναι διατεθειμένος να συνεχίσει να εκλιπαρεί τον Τούρκο κατακτητή για μια κουτσουρεμένη, διφορούμενη «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία» η οποία, σε βάθος χρόνου, θα διαλύσει το νόμιμο Κράτος.
Οι Ηγέτες ας σεβαστούν την φωνή του Κυπριακού Λαού (βλέπε δημοψήφισμα 2004) και ας ενώσουν τις δυνάμεις τους, μακρυά από ουτοπικές κομματικές ιδεολογίες, για χάραξη μιας νέας στρατηγικής για απελευθέρωση και αποκατάσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
5/9/09
«Ελληνοτουρκική Φιλία»
Γιατί το Ελληνικό Έθνος προσβλέπει στην λεγόμενη «Ελληνοτουρκική Φιλία»; Σύμφωνα με ορισμένους (Νεο)Έλληνες «ειδικούς» η απάντηση είναι απλή: Μέσω μια καλής σχέσης μεταξύ δυο κρατών μπορούν να επιλυθούν πολλά προβλήματα και να αναπτυχθούν συνεργασίες σε διάφορους τομείς, όπως η οικονομία και η ασφάλεια. Η θεωρία αυτή φαίνεται εκ πρώτης όψεως λογική. Είναι όμως εφικτή η υλοποίησή της στην συγκεκριμένη περίπτωση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;
Ιστορικά, η Τουρκία αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τον Ελληνισμό. Φυσικά, οι (Νεο)Έλληνες «ειδικοί» τονίζουν ότι η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να βασίζεται στο παρελθόν αλλά στα Εθνικά συμφέροντα. Πώς εξυπηρετούνται λοιπόν τα σημερινά Ελληνικά Εθνικά συμφέροντα μέσω αυτής της «Ελληνοτουρκικής Φιλίας»;
Η εισβολή και συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή της Κύπρου, οι συστηματικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, οι προκλητικές ενέργειες στη Θράκη, η καταπάτηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο αποτελούν χειροπιαστές ενδείξεις της τουρκικής προσφοράς στην «Ελληνοτουρκική Φιλία». Οι (Νεο)Έλληνες «ειδικοί» συστήνουν «ψυχραιμία». Μα κανείς δεν διαφωνεί ότι χρειάζεται ψυχραιμία. Αλλά ψυχραιμία δεν σημαίνει απάθεια και υποταγή.
Αν δεν αποδεχθούμε το γεγονός ότι η Τουρκία είναι εχθρός του Ελληνισμού δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση να αντιμετωπίσουμε σωστά (και ψύχραιμα) τους Εθνικούς κινδύνους. Είναι καιρός να αλλάξουμε νοοτροπία. Να χαράξουμε μια νέα Εθνική Στρατηγική η οποία ξεκινά από την ειλικρινή αξιολόγηση της παρούσας κατάστασης. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε ένα κόσμο ουτοπικό ο οποίος στηρίζεται σε μια ανύπαρκτη «Ελληνοτουρκική Φιλία». Είτε το θέλουμε είτε όχι, η Τουρκία είναι ο εχθρός μας. Αυτή την πικρή αλλά και απλή αλήθεια πρέπει τουλάχιστο να την αποδεχθούμε. Αυτή την αλήθεια πρέπει να έχουμε υπόψη μας όταν γράφουμε την σελίδα μας στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
Ιστορικά, η Τουρκία αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τον Ελληνισμό. Φυσικά, οι (Νεο)Έλληνες «ειδικοί» τονίζουν ότι η εξωτερική πολιτική δεν πρέπει να βασίζεται στο παρελθόν αλλά στα Εθνικά συμφέροντα. Πώς εξυπηρετούνται λοιπόν τα σημερινά Ελληνικά Εθνικά συμφέροντα μέσω αυτής της «Ελληνοτουρκικής Φιλίας»;
Η εισβολή και συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή της Κύπρου, οι συστηματικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, οι προκλητικές ενέργειες στη Θράκη, η καταπάτηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο αποτελούν χειροπιαστές ενδείξεις της τουρκικής προσφοράς στην «Ελληνοτουρκική Φιλία». Οι (Νεο)Έλληνες «ειδικοί» συστήνουν «ψυχραιμία». Μα κανείς δεν διαφωνεί ότι χρειάζεται ψυχραιμία. Αλλά ψυχραιμία δεν σημαίνει απάθεια και υποταγή.
Αν δεν αποδεχθούμε το γεγονός ότι η Τουρκία είναι εχθρός του Ελληνισμού δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση να αντιμετωπίσουμε σωστά (και ψύχραιμα) τους Εθνικούς κινδύνους. Είναι καιρός να αλλάξουμε νοοτροπία. Να χαράξουμε μια νέα Εθνική Στρατηγική η οποία ξεκινά από την ειλικρινή αξιολόγηση της παρούσας κατάστασης. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε ένα κόσμο ουτοπικό ο οποίος στηρίζεται σε μια ανύπαρκτη «Ελληνοτουρκική Φιλία». Είτε το θέλουμε είτε όχι, η Τουρκία είναι ο εχθρός μας. Αυτή την πικρή αλλά και απλή αλήθεια πρέπει τουλάχιστο να την αποδεχθούμε. Αυτή την αλήθεια πρέπει να έχουμε υπόψη μας όταν γράφουμε την σελίδα μας στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
14/8/09
Κυπριακό Πρόβλημα: Αλλαγή Πολιτικής για Έναρξη Ουσιαστικών Διαπραγματεύσεων
Οι «διαπραγματεύσεις» για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος συνεχίζονται. Στα σοβαρά θέματα δεν υπάρχουν «συγκλίσεις» μεταξύ των δύο «πλευρών». Οι Τούρκοι επιμένουν στα «επεμβατικά τους δικαιώματα» και ευελπιστούν ότι μέσω μια «λύσης» θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν την παραμονή των 150,000 και πλέον παράνομων εποίκων στο νησί, με μοναδικό στόχο την μακροχρόνια τουρκοποίηση της Κύπρου (και της Θράκης και των νησιών του Αιγαίου). Ταυτόχρονα, η Αθήνα, «παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις» ενώ η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας δηλώνει ότι ακόμα και αυτή η (αντιδημοκρατική και αντιευρωπαϊκή) «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Τον ερχόμενο Δεκέμβριο (2009) η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) θα αξιολογήσει την πορεία της Τουρκίας. Σύμφωνα με αποφάσεις της Ε.Ε., η αναγνώριση και ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. το συντομότερο δυνατό είναι απαραίτητο συστατικό της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας. Μέχρι στιγμής, η Τουρκία δεν έχει προβεί σε καμιά «κίνηση καλής θέλησης» στο Κυπριακό και εξακολουθεί, προκλητικά, να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η ερώτηση η οποία τίθεται είναι «Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ξεκαθαρίζει από τώρα την θέση της σχετικά με την πορεία της της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση;» Το λιγότερο που θα μπορούσε να δηλώσει η Λευκωσία (και η Αθήνα;) είναι ότι «Αν η Τουρκία δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι τον Δεκέμβριο του 2009, η Κυπριακή Δημοκρατία (και η Ελληνική Δημοκρατία;) θα εξασκήσει το δημοκρατικό δικαίωμα αρνησικυρίας (veto) στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Μόνο τότε θα αρχίσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.
Τον ερχόμενο Δεκέμβριο (2009) η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) θα αξιολογήσει την πορεία της Τουρκίας. Σύμφωνα με αποφάσεις της Ε.Ε., η αναγνώριση και ομαλοποίηση των σχέσεων της Τουρκίας με όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. το συντομότερο δυνατό είναι απαραίτητο συστατικό της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας. Μέχρι στιγμής, η Τουρκία δεν έχει προβεί σε καμιά «κίνηση καλής θέλησης» στο Κυπριακό και εξακολουθεί, προκλητικά, να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η ερώτηση η οποία τίθεται είναι «Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ξεκαθαρίζει από τώρα την θέση της σχετικά με την πορεία της της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση;» Το λιγότερο που θα μπορούσε να δηλώσει η Λευκωσία (και η Αθήνα;) είναι ότι «Αν η Τουρκία δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι τον Δεκέμβριο του 2009, η Κυπριακή Δημοκρατία (και η Ελληνική Δημοκρατία;) θα εξασκήσει το δημοκρατικό δικαίωμα αρνησικυρίας (veto) στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Μόνο τότε θα αρχίσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.
4/8/09
Ομιλία για 35η επέτειο από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Εκ μέρους του Προέδρου και των μελών του Διοιηκητικού Συμβουλίου της Π.Σ.Ε.Κ.Α. Καναδά, χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση και αποτίω φόρο τιμής στους πεσόντες και αγνοούμενους αδελφούς μας.
Τριανταπέντε χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο συνεχίζεται η κατοχή, ο παράνομος εποικισμός, το δράμα των αγνοουμένων και των οικογενειών τους, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών, πολιτών της Ευρώπης.
Τριανταπέντε χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο συνεχίζεται η αλαζονική, επεκτατική πολιτική της Τουρκίας έναντι ολόκληρου του Ελληνισμού.
Για πολλοστή φορά, διεξάγονται διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος. Διαπραγματεύσεις μεταξύ του νομίμως εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κυρίου Δημητρη Χριστόφια, και του θήθεν προέδρου του ψευδοκράτους, Μεχμετ Αλι Ταλάτ.
Οι διαπραγματεύσεις αυτές προβάλονται από τους ξένους, αλλά και από εμάς, με το ουτοπικό σλόγκαν: «Λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους»
Διαιρωτούμαι όμως πως είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε ότι οι Κύπριοι αποφασίζουν για το μέλλον της πατρίδας τους χωρίς εξωτερικές πιέσεις?
• Την στιγμή που στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πίσω από τον Ταλάτ υπάρχουν 40 χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες με το χέρι στην σκανδάλη.
• Την στιγμή που ο Ερτογαν μιλά για δύο λαούς στην Κύπρο
• Την στιγμή που ο Γκιουλ διατυμπανίζει ότι η Τουρκία επιμένει στις εγγυήσεις και στο δικαίωμα στρατιωτικής επέμβασης και πως αυτό το ζήτημα αφορά τη χώρα του, την Ελλάδα και τη Βρετανία και όχι τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους.
• Την στιγμή που ο Ταλάτ τονίζει πως αν οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν τη στήριξη της Τουρκίας θα ήταν μόνοι τους στον κόσμο και αδύναμοι στις διαπραγματεύσεις.
Όπως ορθά τόνισε προχτές ο Πρόεδρος Χριστόφιας:
«Είναι απορίας άξιον, η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή πλευρά να επιθυμούν από τη μια λύση μέχρι το Δεκέμβριο, και από την άλλη να διατυπώνονται αδιάλλακτες και σκληρές θέσεις»
Έφτασε λένε η ώρα για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.
Είναι λένε μεγάλη ευκαιρία να λυθεί το Κυπριακό μέχρι το τέλος του χρόνου, ένα χρονοδιάγραμμα που συμπίπτει (βολικά) με την αξιολόγηση της Τουρκίας από την Ε.Ε. Εξάλλου, 35 χρόνια μετά, δεν προβλέπεται σθεναρή αντίσταση από τον λαό της Κύπρου.
Ευκαιρία λοιπόν να επιβληθεί μια λύση, διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια λύση στη βάση μιας καμουφλαρισμένης συνομοσπονδίας. Μια λύση που θα υποτάξει μια για πάντα τον ατίθασο Έλληνα της Κύπρου.
Ξένοι παράγοντες, αλλά και δικοί μας πολιτικοί, ακαδημαικοί και απλοί πολίτες που λειτουργούν με ξένα κονδύλια, έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι:
1. Η Τουρκία έχει πλέον υπερισχύσει στην περιοχή ως ένας σημαντικός γεωπολιτικός, στρατιωτικός και ενεργειακός παράγοντας, και
2. Οι αντιστάσεις των Ελλήνων εξασθενίζουν όσο περνά ο χρόνος και ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η Κύπρος θα παραμείνει διχοτομημένη, έτσι ώστε να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τους.
ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΜΩΣ ΜΕΓΑ ΣΦΑΛΜΑ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Γιατί οι Έλληνες είναι μαθημένοι στα δύσκολα. Στις τρεις χιλιάδες χρόνια που ζούνε στην Μεγαλόνησο, έχουν υποστεί πολλές καταστροφές. Αμέτρητοι κατακτητές πέρασαν, μα δεν κατάφεραν να υποτάξουν την Ελληνική ψυχή των Κυπρίων.
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Μας λένε ότι είμαστε λίγοι – Μα ιστορικά, πάντα οι Έλληνες ήταν λίγοι. Καταφέρνουμε όμως να επιβιώνουμε ως Έθνος γιατί έχουμε Ελεύθερη Ψυχή. Γιατί τα Ελληνικά ιδανικά ταυτίζονται με την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Τριανταπέντε χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΥΓΙΣΕΙ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ - ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Γιατι όπως είπε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος:
«Κοινό είναι το έθνος, κοινή είναι η μοίρα, κοινός είναι ο αγώνας. Και για την επιτυχία αυτού του αγώνα δεν περισσεύει κανένας Έλληνας όπου κι αν βρίσκεται, σ’ όποιο μέρος της γης κι αν διαμένει»
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Στέλιος Γεωργιάδης
Αντιπρόεδρος Π.Σ.Ε.Κ.Α. Καναδά
19 Ιουλίου 2009
Τορόντο, Καναδάς
Εκ μέρους του Προέδρου και των μελών του Διοιηκητικού Συμβουλίου της Π.Σ.Ε.Κ.Α. Καναδά, χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση και αποτίω φόρο τιμής στους πεσόντες και αγνοούμενους αδελφούς μας.
Τριανταπέντε χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο συνεχίζεται η κατοχή, ο παράνομος εποικισμός, το δράμα των αγνοουμένων και των οικογενειών τους, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών, πολιτών της Ευρώπης.
Τριανταπέντε χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο συνεχίζεται η αλαζονική, επεκτατική πολιτική της Τουρκίας έναντι ολόκληρου του Ελληνισμού.
Για πολλοστή φορά, διεξάγονται διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος. Διαπραγματεύσεις μεταξύ του νομίμως εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κυρίου Δημητρη Χριστόφια, και του θήθεν προέδρου του ψευδοκράτους, Μεχμετ Αλι Ταλάτ.
Οι διαπραγματεύσεις αυτές προβάλονται από τους ξένους, αλλά και από εμάς, με το ουτοπικό σλόγκαν: «Λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους»
Διαιρωτούμαι όμως πως είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε ότι οι Κύπριοι αποφασίζουν για το μέλλον της πατρίδας τους χωρίς εξωτερικές πιέσεις?
• Την στιγμή που στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πίσω από τον Ταλάτ υπάρχουν 40 χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες με το χέρι στην σκανδάλη.
• Την στιγμή που ο Ερτογαν μιλά για δύο λαούς στην Κύπρο
• Την στιγμή που ο Γκιουλ διατυμπανίζει ότι η Τουρκία επιμένει στις εγγυήσεις και στο δικαίωμα στρατιωτικής επέμβασης και πως αυτό το ζήτημα αφορά τη χώρα του, την Ελλάδα και τη Βρετανία και όχι τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους.
• Την στιγμή που ο Ταλάτ τονίζει πως αν οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν τη στήριξη της Τουρκίας θα ήταν μόνοι τους στον κόσμο και αδύναμοι στις διαπραγματεύσεις.
Όπως ορθά τόνισε προχτές ο Πρόεδρος Χριστόφιας:
«Είναι απορίας άξιον, η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή πλευρά να επιθυμούν από τη μια λύση μέχρι το Δεκέμβριο, και από την άλλη να διατυπώνονται αδιάλλακτες και σκληρές θέσεις»
Έφτασε λένε η ώρα για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.
Είναι λένε μεγάλη ευκαιρία να λυθεί το Κυπριακό μέχρι το τέλος του χρόνου, ένα χρονοδιάγραμμα που συμπίπτει (βολικά) με την αξιολόγηση της Τουρκίας από την Ε.Ε. Εξάλλου, 35 χρόνια μετά, δεν προβλέπεται σθεναρή αντίσταση από τον λαό της Κύπρου.
Ευκαιρία λοιπόν να επιβληθεί μια λύση, διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια λύση στη βάση μιας καμουφλαρισμένης συνομοσπονδίας. Μια λύση που θα υποτάξει μια για πάντα τον ατίθασο Έλληνα της Κύπρου.
Ξένοι παράγοντες, αλλά και δικοί μας πολιτικοί, ακαδημαικοί και απλοί πολίτες που λειτουργούν με ξένα κονδύλια, έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι:
1. Η Τουρκία έχει πλέον υπερισχύσει στην περιοχή ως ένας σημαντικός γεωπολιτικός, στρατιωτικός και ενεργειακός παράγοντας, και
2. Οι αντιστάσεις των Ελλήνων εξασθενίζουν όσο περνά ο χρόνος και ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η Κύπρος θα παραμείνει διχοτομημένη, έτσι ώστε να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τους.
ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΟΜΩΣ ΜΕΓΑ ΣΦΑΛΜΑ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Γιατί οι Έλληνες είναι μαθημένοι στα δύσκολα. Στις τρεις χιλιάδες χρόνια που ζούνε στην Μεγαλόνησο, έχουν υποστεί πολλές καταστροφές. Αμέτρητοι κατακτητές πέρασαν, μα δεν κατάφεραν να υποτάξουν την Ελληνική ψυχή των Κυπρίων.
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Μας λένε ότι είμαστε λίγοι – Μα ιστορικά, πάντα οι Έλληνες ήταν λίγοι. Καταφέρνουμε όμως να επιβιώνουμε ως Έθνος γιατί έχουμε Ελεύθερη Ψυχή. Γιατί τα Ελληνικά ιδανικά ταυτίζονται με την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Τριανταπέντε χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΥΓΙΣΕΙ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ - ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Γιατι όπως είπε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος:
«Κοινό είναι το έθνος, κοινή είναι η μοίρα, κοινός είναι ο αγώνας. Και για την επιτυχία αυτού του αγώνα δεν περισσεύει κανένας Έλληνας όπου κι αν βρίσκεται, σ’ όποιο μέρος της γης κι αν διαμένει»
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Στέλιος Γεωργιάδης
Αντιπρόεδρος Π.Σ.Ε.Κ.Α. Καναδά
19 Ιουλίου 2009
Τορόντο, Καναδάς
20/5/09
Ανοιχτή Επιστολή προς Πρόεδρο Χριστόφια
18 Μαΐου 2009
Προς: Έντιμο κύριο Δημήτρη Χριστόφια
Πρόεδρο Κυπριακής Δημοκρατίας
Θέμα: Δικαίωμα Ψήφου σε Δημοψήφισμα για Προτεινόμενη Λύση του Κυπριακού Προβλήματος
Αγαπητέ κύριε Χριστόφια,
Σας γράφω για να ζητήσω διευκρινίσεις και καθοδήγηση όσον αφορά το δημοκρατικό μου δικαίωμα ψήφου σε ένα πιθανό, επερχόμενο Δημοψήφισμα για προτεινόμενη λύση του Κυπριακού Προβλήματος. Σημειώστε ότι η επιστολή αυτή θα δημοσιοποιηθεί αφού αυτό είναι ένα θέμα που αφορά όλους τους Κύπριους που διαμένουν στο εξωτερικό.
Δυστυχώς, όταν το Σχέδιο Ανάν προτάθηκε τον Απρίλιο του 2004, δεν είχα την ευκαιρία να ψηφίσω και να εκφράσω τη γνώμη μου για το μέλλον της χώρας μου. Ειρωνικά, οι χιλιάδες Τούρκοι έποικοι που κατέχουν παράνομα την Κύπρο είχαν δικαίωμα ψήφου σε αυτό το δημοψήφισμα.
Είμαι Κύπριος Πολίτης και σήμερα διαμένω στον Καναδά. Η οικογένεια μου και εγώ είμαστε πρόσφυγες από την Αμμόχωστο και από το 1974 η περιουσία μας είναι κατεχόμενη από τα τουρκικά στρατεύματα.
Ως Πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ως πρόσφυγας ανησυχώ για το μέλλον της χώρας μου. Ως εκ τούτου, θέλω να σιγουρευτώ ότι στο μέλλον θα έχω την ευκαιρία να ασκήσω το δημοκρατικό μου δικαίωμα και να ψηφίσω για κάθε προτεινόμενη λύση του Κυπριακού Προβλήματος.
Ζητώ την καθοδήγηση σας για αυτό το θέμα. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Με εκτίμηση,
Στέλιος Γεωργιάδης
Οντάριο, Καναδάς
sgeorgiades@gmail.com
Προς: Έντιμο κύριο Δημήτρη Χριστόφια
Πρόεδρο Κυπριακής Δημοκρατίας
Θέμα: Δικαίωμα Ψήφου σε Δημοψήφισμα για Προτεινόμενη Λύση του Κυπριακού Προβλήματος
Αγαπητέ κύριε Χριστόφια,
Σας γράφω για να ζητήσω διευκρινίσεις και καθοδήγηση όσον αφορά το δημοκρατικό μου δικαίωμα ψήφου σε ένα πιθανό, επερχόμενο Δημοψήφισμα για προτεινόμενη λύση του Κυπριακού Προβλήματος. Σημειώστε ότι η επιστολή αυτή θα δημοσιοποιηθεί αφού αυτό είναι ένα θέμα που αφορά όλους τους Κύπριους που διαμένουν στο εξωτερικό.
Δυστυχώς, όταν το Σχέδιο Ανάν προτάθηκε τον Απρίλιο του 2004, δεν είχα την ευκαιρία να ψηφίσω και να εκφράσω τη γνώμη μου για το μέλλον της χώρας μου. Ειρωνικά, οι χιλιάδες Τούρκοι έποικοι που κατέχουν παράνομα την Κύπρο είχαν δικαίωμα ψήφου σε αυτό το δημοψήφισμα.
Είμαι Κύπριος Πολίτης και σήμερα διαμένω στον Καναδά. Η οικογένεια μου και εγώ είμαστε πρόσφυγες από την Αμμόχωστο και από το 1974 η περιουσία μας είναι κατεχόμενη από τα τουρκικά στρατεύματα.
Ως Πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και ως πρόσφυγας ανησυχώ για το μέλλον της χώρας μου. Ως εκ τούτου, θέλω να σιγουρευτώ ότι στο μέλλον θα έχω την ευκαιρία να ασκήσω το δημοκρατικό μου δικαίωμα και να ψηφίσω για κάθε προτεινόμενη λύση του Κυπριακού Προβλήματος.
Ζητώ την καθοδήγηση σας για αυτό το θέμα. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Με εκτίμηση,
Στέλιος Γεωργιάδης
Οντάριο, Καναδάς
sgeorgiades@gmail.com
1/4/09
1η Απριλίου 1955 – 2009
1η Απριλίου 1955: Αρχίζει ο απελευθερωτικός αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. εναντίον των 'Αγγλων κατακτητών της Κύπρου. Νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά, ενώνουν τις δυνάμεις τους και ξεκινούν ένα ιερό αγώνα για την επιβίωση του Ελληνισμού στη Μεγαλόνησο.
1η Απριλίου 2009: Η μισή σχεδόν Κύπρος είναι κατεχόμενη από Τούρκους εισβολείς. Η Τουρκία προσπαθεί δήθεν να μπει στη Ευρωπαϊκή Ένωση και μέχρι στιγμής, Ελλάδα και Κύπρος στηρίζουν την ενταξιακή της πορεία. Το Κυπριακό Πρόβλημα από πρόβλημα εισβολής και κατοχής έχει μετατραπεί (με δική μας πρωτοβουλία που ξεκίνησε ως προεκλογική υπόσχεση) σε «Ενδοκυπριακό Πρόβλημα». Από τον Σεπτέμβριο του 2008, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι «διαπραγματεύονται» υπό την απειλή 40 χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών μια «Ενδοκυπριακή Λύση». Οι Ευρωπαίοι «ενθαρρύνουν» την Τουρκία να «βοηθήσει» τις δύο «κοινότητες» στο νησί να καταλήξουν σε «συμβιβασμό». Οι Αμερικάνοι σημειώνουν ότι «...υπάρχει μία τουρκική παρουσία στο βόρειο τμήμα της Κύπρου που δεν είναι αποδεκτή από την κυπριακή κυβέρνηση...». Τούρκοι πολιτικοί ετοιμάζουν παγκόσμια εκστρατεία αναγνώρισης του ψευδοκράτους και Τούρκοι στρατιωτικοί μιλούν για προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία αμέσως μετά την αναμενόμενη αποτυχία των «διαπραγματεύσεων». Ελληνόφωνοι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί επισημαίνουν (ακόμα) την «χαμένη ευκαιρία» του Σχεδίου Ανάν. Ταυτόχρονα, προετοιμάζουν (με ξένα κονδύλια) τον Κυπριακό Ελληνισμό για αποδοχή της επερχόμενης «Ενδοκυπριακής Λύσης» η οποία αναμένεται (χωρίς καμιά αμφιβολία) να είναι χειρότερη από αυτή που απορρίφθηκε, με θάρρος και αξιοπρέπεια, το 2004.
Συγκρίνοντας την Ελληνική κληρονομιά που μας άφησαν αυτοί που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία με αυτήν που αφήνουμε εμείς στις επόμενες γενιές, νιώθω ΘΛΙΨΗ και ΝΤΡΟΠΗ...
1η Απριλίου 2009: Η μισή σχεδόν Κύπρος είναι κατεχόμενη από Τούρκους εισβολείς. Η Τουρκία προσπαθεί δήθεν να μπει στη Ευρωπαϊκή Ένωση και μέχρι στιγμής, Ελλάδα και Κύπρος στηρίζουν την ενταξιακή της πορεία. Το Κυπριακό Πρόβλημα από πρόβλημα εισβολής και κατοχής έχει μετατραπεί (με δική μας πρωτοβουλία που ξεκίνησε ως προεκλογική υπόσχεση) σε «Ενδοκυπριακό Πρόβλημα». Από τον Σεπτέμβριο του 2008, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι «διαπραγματεύονται» υπό την απειλή 40 χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών μια «Ενδοκυπριακή Λύση». Οι Ευρωπαίοι «ενθαρρύνουν» την Τουρκία να «βοηθήσει» τις δύο «κοινότητες» στο νησί να καταλήξουν σε «συμβιβασμό». Οι Αμερικάνοι σημειώνουν ότι «...υπάρχει μία τουρκική παρουσία στο βόρειο τμήμα της Κύπρου που δεν είναι αποδεκτή από την κυπριακή κυβέρνηση...». Τούρκοι πολιτικοί ετοιμάζουν παγκόσμια εκστρατεία αναγνώρισης του ψευδοκράτους και Τούρκοι στρατιωτικοί μιλούν για προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία αμέσως μετά την αναμενόμενη αποτυχία των «διαπραγματεύσεων». Ελληνόφωνοι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί επισημαίνουν (ακόμα) την «χαμένη ευκαιρία» του Σχεδίου Ανάν. Ταυτόχρονα, προετοιμάζουν (με ξένα κονδύλια) τον Κυπριακό Ελληνισμό για αποδοχή της επερχόμενης «Ενδοκυπριακής Λύσης» η οποία αναμένεται (χωρίς καμιά αμφιβολία) να είναι χειρότερη από αυτή που απορρίφθηκε, με θάρρος και αξιοπρέπεια, το 2004.
Συγκρίνοντας την Ελληνική κληρονομιά που μας άφησαν αυτοί που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία με αυτήν που αφήνουμε εμείς στις επόμενες γενιές, νιώθω ΘΛΙΨΗ και ΝΤΡΟΠΗ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)