Και τώρα Προσγείωση...

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο άνθρωπος που κατά τους Τούρκους (και κάποιους νεοκύπριους) αποτελούσε εμπόδιο στη λύση του Κυπριακού, έχει περάσει πλέον στο παρασκήνιο. Οι «ξένοι» δηλώνουν αισιόδοξοι και εμείς μοιραζόμαστε αυτήν την αισιοδοξία. Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, αφού καλωσόρισε την απομάκρυνση του Παπαδόπουλου από την ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, απέστειλε κιόλας επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Γκι-μουν ενόψει της αναμενόμενης νέας διαδικασίας λύσης του Κυπριακού. Στην επιστολή του ο Ταλάτ επισημάνει ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να ξεκινήσουν με βάση το Σχέδιο Ανάν 5, και επιμένει ότι το νέο κράτος πρέπει να δημιουργηθεί με "παρθενογένεση". Με άλλα λόγια δεν μιλά ούτε καν για ομοσπονδία αλλά για συνομοσπονδία. Ζητά επίσης όπως σε περίπτωση αποτυχίας της νέας προσπάθειας, τα Ηνωμένα Έθνη εξετάσουν το ενδεχόμενο αναγνώρισης της "ΤΔΒΚ".

Η προεκλογική πτήση έχει συμπληρωθεί.

Προς όλους αυτούς που πετούσαν στα σύννεφα έχω να πω το εξής:

Πλήρωμα καμπίνας, παρακαλώ ετοιμαστείτε για Προσγείωση...

Cabin crew, prepare for landing…

Έρχονται Χρόνια Δύσκολα

Το 2004, η συντριπτική πλειοψηφία (76%) του Ελληνο-Κυπριακού λαού αντιστάθηκε στην επιβολή του Σχεδίου Ανάν και την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μέσα σε 4 χρόνια, η πλειοψηφία αυτή διασπάστηκε λόγω Προεδρικών Εκλογών 2008. Η μόνη περίπτωση να γινόταν αυτό ήταν να αποκλειστεί ο Παπαδόπουλος από τον πρώτο γύρο των εκλογών, κάτι που έγινε. Άλλοι ψήφισαν Χριστόφια και άλλοι Κασουλίδη. Δημοκρατικό δικαίωμα θα μου πείτε. Συμφωνώ. Όμως, από τώρα και στο εξής, άτομα τα οποία υπερασπίστηκαν την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας (βλέπε ιστορικό ΟΧΙ) θα βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα (κυβέρνηση vs. αντιπολίτευση) ως απλοί, ακόλουθοι στρατιώτες. Την ηγεσία (και στα δυο στρατόπεδα) την έχουν πλέον αναλάβει άτομα που έδειξαν "μειωμένες αντιστάσεις" στο παρελθόν. Αυτό το έργο κάπου το έχω ξαναδεί. Πολύ φοβάμαι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Κύπρο. Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες. Πριν και μετά από κάθε μεγάλο επίτευγμα, μοιραζόμαστε στα δύο. Έρχονται χρόνια δύσκολα και από ότι φαίνεται θα μας βρουν διχασμένους. Εκτός και αν...

Προεδρικές Εκλογές και Κυπριακό Πρόβλημα

Ο πρώτος γύρος των Προεδρικών εκλογών στην Κύπρο έχει λήξει. Τα αποτελέσματα: Ιωάννης Κασουλίδης (33.51%), Δημήτρης Χριστόφιας (33.29%), Τάσσος Παπαδόπουλος (31.79%). Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο άνθρωπος ο οποίος ηγήθηκε του Κυπριακού Ελληνισμού κατά την απόρριψη του διχοτομικού Σχεδίου Ανάν το 2004 πέρασε στο παρασκήνιο. Η Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας θα κριθεί στο δεύτερο γύρο μεταξύ του Ιωάννη Κασουλίδη και του Δημήτρη Χριστόφια. Οι δύο αυτοί πολιτικοί θεωρούνται απο τους ξένους ως «ρεαλιστές». Ο «ξένος παράγοντας» ευελπιστεί πως και οι δύο θα είναι πιο «εύκολοι» συνομιλητές στις διαπραγματεύσεις για (δια)λύση του Κυπριακού. Ο λαός αναμένει τις «νέες εξελίξεις» με αγωνία.

Όποιος και να είναι ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου θα πρέπει να κατανοήσει καλά ότι με 33% των ψήφων (που είναι και το αληθινό ποσοστό που ελέγχουν λόγω παραδοσιακής κομματικής ταυτότητας) δεν μπορεί να εγκριθεί Σχέδιο Λύσης του Κυπριακού σε δημοψήφισμα. Όποιος και να είναι ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου θα πρέπει να σεβαστεί το ΟΧΙ του 76% του Κυπριακού λαού στο Σχέδιο Ανάν και να μην το συγχύσει με το αποτέλεσμα των Προεδρικών εκλογών. Δυστυχώς, ο «ξένος παράγοντας» έχει ήδη ερμηνεύσει τον αποκλεισμό του Τάσσου Παπαδόπουλου ως αναίρεση / διαγραφή του ιστορικού ΟΧΙ. Αυτή είναι μια λανθασμένη και επικίνδυνη εκτίμηση για την οποία φέρουμε και εμείς μεγάλη ευθύνη. Σύντομα, όταν ο λαός αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν «νέα σχέδια», όταν αντικρύσει ξανά μπροστά του το καμουφλαρισμένο πλέον Σχέδιο Ανάν, θα ξαναπεί ΟΧΙ. Τουλάχιστον για τον λαό, σε θέματα επιβίωσης λειτουργεί το ένστικτο αντί το κόμμα. Έτσι άντεξε ο Ελληνισμός στην μαρτυρική Κύπρο για τρεις χιλιάδες χρόνια και έτσι θα αντέξει για άλλες τρεις χιλιάδες.

Λύση του Κυπριακού ή Απελευθέρωση και Επανένωση της Κύπρου;

Παρακολουθώντας (εξ αποστάσεως) τις εξελίξεις για την Κύπρο, παρατηρώ ότι ο Κυπριακός λαός καλείται (σχεδόν επιτακτικά) να απαντήσει στο πιο κάτω ερώτημα: «Ποιό είναι τελικά το πρώτο ζητούμενο; α) Λύση του Κυπριακού ή β) Απελευθέρωση και Επανένωση της Κύπρου;». Ως συνήθως, οι απαντήσεις τείνουν προς τα δύο άκρα. Ο λαός έχει (για άλλη μια φορά) διχαστεί σε δύο στρατόπεδα. Το ένα επιδιώκει Λύση του Κυπριακού και το άλλο επιδιώκει Απελευθέρωση και Επανένωση της Κύπρου.

Υπό κανονικές συνθήκες, τα δύο αυτά ζητούμενα θα έπρεπε να ήταν ταυτόσημα. Λόγω όμως διαφόρων συμφερόντων (εντός και εκτός Κύπρου), έχει δημιουργηθεί ένας αχρείαστος διπολισμός ο οποίος, αν και θα καθορίσει την εκλογή του νέου Προέδρου, μπορεί να επιφέρει δυσμενείς συνέπειες για την Κύπρο. Κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο (όπως και κατά την περίοδο πριν το δημοψήφισμα του 2004), ο λαός δέχεται μια συνεχή «πλύση εγκεφάλου» ότι τα δύο ζητούμενα δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Στην πραγματικότητα όμως, τα δύο είναι εκ φύσεως αλληλένδετα: Λύση του Κυπριακού σημαίνει Απελευθέρωση και Επανένωση της Κύπρου.

Επομένως, αφού η απάντηση συνήθως εξαρτάται από την ερώτηση, ας αφήσουμε τα «διχοτομικά ερωτήματα» και ας αρχίσουμε να θέτουμε το σωστό ερώτημα στον Κυπριακό λαό (και στους ξένους): «Με ποιό τρόπο μπορεί να επιτευχθεί μια Λύση του Κυπριακού που θα βασίζεται στην Απελευθέρωση και Επανένωση της Κύπρου;»