Το Μαρί, ο ΑΠΟΕΛ, η ΟΜΟΝΟΙΑ και τα Πετρέλαια

Εκείνες τις μέρες αμέσως μετά τη έκρηξη στη Ναυτική Βάση (Μαρί) της Κύπρου που στοίχισε τη ζωή σε 13 συνανθρώπους μας, βλέποντας τις κινητοποιήσεις των Κυπρίων πολιτών, ένιωσα μια κρυφή ελπίδα...μια αισιοδοξία. Πίστεψα ότι ίσως ο λαός να μπει μπροστά και να οδηγήσει τη χώρα μακρυά από το γκρεμό στον οποίο μας οδηγούν για χρόνια τώρα οι ανίκανοι «ηγέτες» μας. 

Η αισιοδοξία μου μειώθηκε όταν κάποιος (σοφότερος...Έλλην της Διασποράς) μου είπε: 

«Μην νομίζεις ότι θα αλλάξει τίποτε. Σύντομα θα αρχίσει το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, θα αρχίσει και η περίοδος κυνηγιού, μετά θα έρθουν και οι γιορτές των Χριστουγέννων και ο κόσμος θα ξεχάσει και το Μαρί...»

Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά την «ανακάλυψη» υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, τότε η σημερινή αδιαφορία του λαού για την τραγωδία στο Μαρί (και τα βαθύτερα αίτια της) δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διάβασα σήμερα ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας, μετά από επίσκεψη/επιθεώρηση στην πλατφόρμα «Όμηρος» (Noble), συνοδευόμενος από τηλεοπτικές κάμερες, διαβεβαίωσε τον λαό ότι «όλα πάνε καλά». 

Ο αφελής Κυπραίος νομίζει τώρα ότι θα πλουσιέψει...θα γίνουμε όλοι Σαουδάραβες! Νομίζει (ο Κυπραίος) ότι αν προκριθεί το ΑΠΟΕΛ στην επόμενη φάση του Champions League ή αν κερδίσει η Ομόνοια το πρωτάθλημα η ζωή του θα έχει νόημα... 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει κανένας (Αποελίστας, Ομονοιάτης, ή Σαουδάραβας) που πιστεύει ότι τα «πετρέλαια» και η «μάππα» μπορούν να παρηγορήσουν τις μαυροφορούσες μανάδες ή τα ορφανά παιδιά των ΔΕΚΑΤΡΙΩΝ αδικοχαμένων ηρώων;   

Κυπριακή Δημοκρατία: 51 Χρόνια Μετά

Το 1960 ο λαός της Κύπρου, μετά από ένα υπέροχο αγώνα ενάντια στους Εγγλέζους αποικιοκράτες, αντί για Ένωση με την Ελλάδα, παρέλαβε ένα κουτσουρεμένο, δοτό σύνταγμα και ένα (δήθεν) «ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος». 51 χρόνια μετά, η Κυπριακή Δημοκρατία, αν και πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκεται υπό κατοχή με 37% του εδάφους της να ελέγχεται στρατιωτικά από την Τουρκία. Αν μελετήσει κανείς την ιστορία της Κύπρου εύκολα θα διαπιστώσει ότι λόγω της στρατηγικής της θέσης στην νοτιοανατολική Μεσόγειο βρίσκεται συνεχώς στα επεκτατικά σχέδια της εκάστοτε περιφερειακής δύναμης (βλέπε Περσία, Αγγλία, Τουρκία, κτλ).

Ο κάθε λογικός άνθρωπος γνωρίζει ότι καμιά «διαπραγμάτευση» με τους Τουρκοκύπριους δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια ΔΙΚΑΙΗ και ΒΙΩΣΙΜΗ λύση του Κυπριακού αφού η Τουρκία ποτέ δεν θα επέτρεπε μια τέτοια εξέλιξη (βλέπε 37 χρόνια «διαπραγματεύσεων» χωρίς αποτέλεσμα). Αν λάβει κανείς υπόψη την παρούσα ισχύ της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, αντί να μιλούμε για «λύση του Κυπριακού μέσω διαπραγματεύσεων με τους Τουρκοκύπριους» μάλλον θα πρέπει να μιλούμε (και να εργαζόμαστε) για επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για να επιβιώσει ένα μικρό κράτος σαν την Κύπρο χρειάζεται σωστός προγραμματισμός και σκληρή δουλειά στην εξωτερική πολιτική και διπλωματία αλλά και στον εσωτερικό τομέα. Ένα Κράτος που λειτουργεί σωστά στο εσωτερικό έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει και μια σωστή εξωτερική πολιτική. Λόγω της Τουρκικής κατοχής, η Κυπριακή Δημοκρατία για χρόνια (δικαιολογημένα) αναλώνει τις δυνάμεις της στην εξεύρεση λύσης του Κυπριακού Προβλήματος. Από ότι φαίνεται όμως, λύση του Κυπριακού θα υπάρξει μόνο όταν και αν τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων το απαιτούν (αυτό το σενάριο δεν πρέπει να θεωρείται απίθανο – βλέπε συνεργασία με Ισραήλ για εξόρυξη υδρογονανθράκων). Στο μεταξύ, ταυτόχρονα με τη συνέχιση του αγώνα για λύση του Κυπριακού, έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του Κράτους. Για παράδειγμα, οι τομείς της Παιδείας, Υγείας και Οικονομίας υστερούν σε μεγάλο βαθμό – ή αν προτιμάτε – θέλουν πολλή δουλειά. Ένας λαός σωστά μορφωμένος, υγιής και οικονομικά δυνατός θα είναι σε καλύτερη θέση να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του και να αξιοποιήσει πιθανές ευκαιρίες που μπορεί να παρουσιαστούν στην παγκόσμια σκηνή.

ΕΡΩΤΗΣΗ

Αφού «δεν γνώριζε» τις ενέργειες των υπουργών του, αφού «δεν γνώριζε» ότι η ναυτική βάση στο Μαρί γειτνιάζει με τον μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό, αφού «δεν γνώριζε» την επικινδυνότητα του φορτίου πυρομαχικών, αφού «δεν γνώριζε»...μα πάνω από όλα αφού ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ...διερωτώμαι με ποια διαπραγματευτική ισχύ και με ποιες ΓΝΩΣΕΙΣ συνεχίζει ο Πρόεδρος Χριστόφιας τις «διαπραγματεύσεις» για «λύση» του Κυπριακού;

Αυτοκριτική για την κατρακύλα του Ελληνισμού

Η έκρηξη στη Ναυτική Βάση της Κύπρου που στοίχισε τη ζωή σε 13 συνανθρώπους μας και τραυμάτισε δεκάδες άλλους δεν ήταν ούτε δυστύχημα ούτε ατύχημα. Ήταν μια προειδοποιητική έκρηξη που καραδοκούσε χρόνια. Μια έκρηξη που ξεσκέπασε τις αδυναμίες και τις αμαρτίες του Κυπριακού Κράτους, της Κυπριακής κοινωνίας και του Ελληνικού Έθνους γενικότερα.

Ειδικοί είχαν προειδοποιήσει για τις πιθανές καταστροφικές συνέπειες από τη μακροχρόνια φύλαξη των πυρομαχικών και μάλιστα δίπλα από τον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό. Για παράδειγμα, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Άμυνας το Φεβρουάριο του 2011 ο εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Υλικού Πολέμου της Εθνικής Φρουράς τόνισε μεταξύ άλλων: «... σημειώνεται ο κίνδυνος να αλλοιωθεί το μείγμα της πυρίτιδας αντιδρώντας με ανάφλεξη ή ακόμα και με έκρηξη».

Οι ειδικοί μίλησαν αλλά οι πολιτικοί (ως συνήθως) τους αγνόησαν...

Αυτό το φαινόμενο αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη κατάρα του Ελληνικού Έθνους. Αυτοί οι οποίοι λαμβάνουν τις μεγάλες αποφάσεις εξακολουθούν, μετά από τόσες καταστροφές που πέρασε το Έθνος, να έχουν ως γνώμονα τους πολιτικά, κομματικά, ακόμα και προσωπικά συμφέροντα. Μπροστά σε όλα αυτά, εμείς, οι πολίτες, μένουμε απαθείς...

Στο βωμό αυτών των συμφερόντων, θυσιάζουμε ανθρώπινες ζωές, Πατρίδες, το μέλλον των παιδιών μας. Δεν πρόκειται να κατονομάσω αυτούς που φέρουν την ευθύνη για τα κακά που χτύπησαν (και που θα ξαναχτυπήσουν) την Κύπρο και την Ελλάδα – αυτό είναι το καθήκον της Δικαιοσύνης.
Στρέφομαι μόνο προς τον εαυτό μου και τον κατακρίνω για απάθεια, ανευθυνότητα, έλλειψη σοβαρότητας, έλλειψη επαγγελματισμού και για απλή κατανόηση της δύσκολης θέσης στην οποία βρίσκεται η Πατρίδα και το Έθνος μου.

Φέρω κι εγώ ευθύνη για την κατρακύλα του Ελληνισμού...

Αν δεν μπορέσουμε όλοι να παραδεχτούμε αυτή την πικρή αλήθεια, το μέλλον του Ελληνισμού είναι αβέβαιο...και στην Κύπρο και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό...

Επαναλάβετε μαζί μου:

Φέρω κι εγώ ευθύνη για την κατρακύλα του Ελληνισμού...

Πλούσια Κοιτάσματα Φυσικού Αερίου σε Ελλάδα και Κύπρο

Πολλά γράφονται (και ακόμα πιο πολλά λέγονται) για τις πρόσφατες «ανακαλύψεις» υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε Ελλάδα και Κύπρο. Διάφοροι πολιτικοί, επιστήμονες αλλά και η πλειοψηφία του λαού, προσεγγίζουν το όλο θέμα με αισιοδοξία. Υπάρχουν μάλιστα και ορισμένοι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα κοιτάσματα θα βγάλουν το Ελληνικό Έθνος από το – οικονομικό, πολιτικό και υπαρξιακό – αδιέξοδο! Μακάρι να έχουν δίκαιο...στο μεταξύ όμως θα ήθελα να στρέψω την προσοχή όλων μας στα ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ που διαθέτει ο απανταχού Ελληνισμός και που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα «ανακαλύψει».

Το φυσικό αέριο, αν και μπορεί να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση του Έθνους (αν γίνει σωστός και πολύ προσεκτικός προγραμματισμός) δεν θα μπορέσει σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ. Στο κάτω κάτω, ας μη ξεχνούμε ότι σύμφωνα με τους μεγάλους μας (μικρούς) «ηγέτες» υπάρχει και η πιθανότητα, μέσα στα πλαίσια μιας «καλής γειτονίας», να «συνεκμεταλλευτούμε» το φυσικό αέριο με τους «φίλους» μας τους Τούρκους οι οποίοι έχουν κυριολεκτικά σαλιώσει και ορέγονται οτιδήποτε Ελληνικό...

Όταν αναφέρομαι σε ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ εννοώ εσένα, εμένα, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας - τους απανταχού Έλληνες. Σκεφτόμενος τα αποτελέσματα όλων αυτών των γεωλογικών διατρήσεων που οδήγησαν στην ανακάλυψη φυσικού αερίου, διερωτούμαι πότε ως Έθνος θα προχωρήσουμε σε «ανθρώπινες διατρήσεις». ‘Ίσως τότε να ανακαλύψουμε τον πραγματικό και αιώνιο πλούτο του Ελληνισμού – τον ίδιο τον Έλληνα (σημείωση: δεν εννοώ τον εφήμερο Νεοέλληνα τον οποίο παριστάνουμε καθημερινά – εννοώ τον αληθινό Έλληνα που κρύβουμε βαθιά μέσα μας).