΄Εχουν περάσει σχεδόν 32 χρόνια από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Τα τουρκικά στρατεύματα παραμένουν στο νησί, ο αριθμός των παράνομων Τούρκων εποίκων αυξάνεται συνεχώς, η μοίρα των αγνοουμένων μας παραμένει άγνωστη και σιγά-σιγά η παλαιά γενιά των προσφύγων φεύγει από τη ζωή με το παράπονο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο και στην ψυχή.
Μετά από τις επανελειμμένες προσπάθειες των «Μεγάλων Δυνάμεων» να επιβάλουν την δική τους διχοτομική λύση στον Κυπριακό λαό (βλέπε Σχέδιο Ανάν), ήρθε τώρα η σειρά της Τουρκίας να προτείνει το δικό της σχέδιο λύσης (βλέπε 10 προτάσεις για λύση του Κυπριακού). Τα Ηνωμένα Έθνη «μελετούν» και η Αμερική «χαιρετίζει» τις τουρκικές προτάσεις. Αν είναι δυνατόν! Ο Τούρκος εισβολέας να προτείνει τη δική του «λύση» στο πρόβλημα που δημιούργησε ο ίδιος.
Ποιά λοιπόν θα πρέπει να είναι η δική μας αντίδραση στην όλη κατάσταση; Η απάντηση κρύβεται μέσα στην ίδια την ερώτηση. Για άλλη μια φορά, ψάχνουμε για την σωστή «αντίδραση». Ίσως να είναι καιρός, όχι για αντί-δραση αλλά για δράση. Η Κυπριακή Κυβέρνηση, ισότιμο πλέον μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να αναλάβει δράση. Έφτασε η ώρα για την Κυπριακή Κυβέρνηση να συντάξει ένα «Ολοκληρωμένο Σχέδιο για Δίκαιη και Βιώσιμη Λύση του Κυπριακού Προβλήματος». Η πρωτοβουλία αυτή θα πρέπει να αναληφθεί από την Κυπριακή Κυβέρνηση και να υποβληθεί ταυτοχρόνως στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. ‘Οπως μας διδάσκει η ιστορία, η καλύτερη αντίδραση είναι η προληπτική δράση.
