Η έκρηξη στη Ναυτική Βάση της Κύπρου που στοίχισε τη ζωή σε 13 συνανθρώπους μας και τραυμάτισε δεκάδες άλλους δεν ήταν ούτε δυστύχημα ούτε ατύχημα. Ήταν μια προειδοποιητική έκρηξη που καραδοκούσε χρόνια. Μια έκρηξη που ξεσκέπασε τις αδυναμίες και τις αμαρτίες του Κυπριακού Κράτους, της Κυπριακής κοινωνίας και του Ελληνικού Έθνους γενικότερα.
Ειδικοί είχαν προειδοποιήσει για τις πιθανές καταστροφικές συνέπειες από τη μακροχρόνια φύλαξη των πυρομαχικών και μάλιστα δίπλα από τον ηλεκτροπαραγωγό σταθμό. Για παράδειγμα, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Άμυνας το Φεβρουάριο του 2011 ο εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Υλικού Πολέμου της Εθνικής Φρουράς τόνισε μεταξύ άλλων: «... σημειώνεται ο κίνδυνος να αλλοιωθεί το μείγμα της πυρίτιδας αντιδρώντας με ανάφλεξη ή ακόμα και με έκρηξη».
Οι ειδικοί μίλησαν αλλά οι πολιτικοί (ως συνήθως) τους αγνόησαν...
Αυτό το φαινόμενο αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη κατάρα του Ελληνικού Έθνους. Αυτοί οι οποίοι λαμβάνουν τις μεγάλες αποφάσεις εξακολουθούν, μετά από τόσες καταστροφές που πέρασε το Έθνος, να έχουν ως γνώμονα τους πολιτικά, κομματικά, ακόμα και προσωπικά συμφέροντα. Μπροστά σε όλα αυτά, εμείς, οι πολίτες, μένουμε απαθείς...
Στο βωμό αυτών των συμφερόντων, θυσιάζουμε ανθρώπινες ζωές, Πατρίδες, το μέλλον των παιδιών μας. Δεν πρόκειται να κατονομάσω αυτούς που φέρουν την ευθύνη για τα κακά που χτύπησαν (και που θα ξαναχτυπήσουν) την Κύπρο και την Ελλάδα – αυτό είναι το καθήκον της Δικαιοσύνης.
Στρέφομαι μόνο προς τον εαυτό μου και τον κατακρίνω για απάθεια, ανευθυνότητα, έλλειψη σοβαρότητας, έλλειψη επαγγελματισμού και για απλή κατανόηση της δύσκολης θέσης στην οποία βρίσκεται η Πατρίδα και το Έθνος μου.
Φέρω κι εγώ ευθύνη για την κατρακύλα του Ελληνισμού...
Αν δεν μπορέσουμε όλοι να παραδεχτούμε αυτή την πικρή αλήθεια, το μέλλον του Ελληνισμού είναι αβέβαιο...και στην Κύπρο και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό...
Επαναλάβετε μαζί μου:
Φέρω κι εγώ ευθύνη για την κατρακύλα του Ελληνισμού...
