Μέσα
σε μία εβδομάδα, ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να
στρέψει τα φώτα της Ευρώπης από το «πρόβλημα της
Ελλάδας» σε
μια «πιθανή εναλλακτική λύση του προβλήματος» (βλέπε «ανάπτυξη» αντί
«λιτότητα»), η οποία αν και σχετίζεται άμεσα με την Ελλάδα, παρουσιάζεται πλέον
ως μια πιο γενικευμένη προσέγγιση (βλέπε «στρατηγική διεθνοποίηση»: Podemos, Obama, κ.τ.λ.).
Ταυτόχρονα,
ο Αλέξης Τσίπρας έχει δείξει σημάδια μιας πολύ διαφορετικής (πιο σοβαρής)
πολιτικής προσωπικότητας από την προεκλογική μορφή η οποία, σε αρκετές
περιπτώσεις, έμοιαζε (τουλάχιστο για μένα) εκτός πραγματικότητας και «όλα για
την καρέκλα» (βλέπε υποσχέσεις).
Σήμερα,
ο Έλληνας Πρωθυπουργός κτυπά την πόρτα της Ευρώπης με νηφαλιότητα, χαμόγελο και
διάθεση για διάλογο. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι, μπροστά στις κάμερες, οι
κυρίαρχες δυνάμεις της ευρωπαϊκής ελίτ θα παίξουν ευχαρίστως, αλλά με πολύ
αργούς ρυθμούς, το παιχνίδι του διαλόγου, περιμένοντας το επόμενο παραπάτημα
της Ελλάδας για να τραβήξουν το σχοινί και να συμμορφώσουν (για άλλη μια φόρα)
τον οποιοδήποτε Έλληνα Πρωθυπουργό (και κατ' επέκταση τον Ελληνικό Λαό).
Τα
λάθη μας ήταν και είναι μεγάλα και ουσιαστικά. Καμιά νέα κυβέρνηση, κανένας
λαμπρός νέος ηγέτης, καμιά (παλιά) νέα οικονομική θεωρία δεν μπορεί να τα
διορθώσει αν δεν το πάρει απόφαση ο ίδιος ο Έλληνας Πολίτης. Εν τω
μεταξύ...συνεχίζουμε εμείς οι Πολίτες (εμείς – όχι εσείς που ενοχληθήκατε) να
καθόμαστε στον καναπέ - το νέο σήριαλ «Ανάπτυξη» είναι καλύτερο και από
«Μπρούσκο»!
Τα
δικά μας λάθη δίνουν αφορμή και ευκαιρία στους κομπλεξικούς δανειστές να μας
κρατούν από το λαιμό. Ο χρόνος λειτουργεί εναντίον μας και δεν τον ελέγχουμε
καθόλου εκτός Ελλάδας. Παρά τα χαμόγελα και τις θερμές χειραψίες, παρά τις
πολύπλοκες ακαδημαϊκές ασκήσεις... αν δεν διορθώσουμε τα λάθη μας...we will have to check out by 12:00 noon.
